راه‌های درمان بواسیر چیست؟

اگر درمان‌های خانگی برای بواسیر به شما کمکی نکرد، ممکن است به یک روش پزشکی نیاز داشته باشید. چندین روش مختلف وجود دارد که پزشک شما می‌تواند در مطب انجام دهد. این روش‌ها از تکنیک‌های مختلفی برای ایجاد بافت اسکار در بواسیر استفاده می‌کنند. این کار باعث قطع خون‌رسانی می‌شود که معمولاً بواسیر را کوچک می‌کند. در موارد شدید، ممکن است به جراحی نیاز داشته باشید.

LHP® برایبواسیر (جراحی هموروئیدوپلاستی با لیزر)

این روش برای درمان بواسیر پیشرفته تحت بیهوشی مناسب استفاده می‌شود. انرژی لیزر به صورت مرکزی به گره بواسیری وارد می‌شود. با این تکنیک می‌توان بواسیر را بر اساس اندازه آن و بدون آسیب به آنودرم یا مخاط درمان کرد.

اگر کاهش بالشتک بواسیری (چه قطعه‌ای و چه دایره‌ای) لازم باشد، این روش درمانی در مقایسه با روش‌های جراحی مرسوم برای بواسیر درجه ۲ و ۳، نتیجه بهتری را برای بیمار به ویژه از نظر درد و بهبودی به همراه خواهد داشت. تحت بی‌حسی موضعی یا عمومی مناسب، تابش کنترل‌شده انرژی لیزر، گره‌ها را از داخل از بین می‌برد و مخاط و ساختارهای اسفنکتر را تا حد بسیار بالایی حفظ می‌کند.

کاهش بافت در گره بواسیر

بسته شدن شریان‌های ورودی به CCR که بالشتک بواسیر را تغذیه می‌کنند

حداکثر حفظ عضله، پوشش کانال مقعد و مخاط

ترمیم ساختار آناتومیک طبیعی

انتشار کنترل‌شده انرژی لیزر که به صورت زیرمخاطی اعمال می‌شود، باعث می‌شود کهبواسیرتوده کوچک شود. علاوه بر این، بازسازی فیبروتیک، بافت همبند جدیدی ایجاد می‌کند که چسبندگی مخاط به بافت زیرین را تضمین می‌کند. این امر همچنین از بروز یا عود افتادگی جلوگیری می‌کند. LHP® اینطور نیست

با هرگونه خطر تنگی همراه است. بهبودی عالی است زیرا برخلاف جراحی‌های مرسوم، هیچ برش یا بخیه‌ای وجود ندارد. دسترسی به هموروئید با ورود از طریق یک پورت کوچک پری‌آنال حاصل می‌شود. با این رویکرد هیچ زخمی در ناحیه آنودرم یا مخاط ایجاد نمی‌شود. در نتیجه، بیمار درد پس از عمل کمتری را تجربه می‌کند و می‌تواند در مدت زمان کوتاه‌تری به فعالیت‌های عادی خود بازگردد.

بدون برش

بدون برش

بدون زخم باز

تحقیقات نشان می‌دهد:هموروئیدوپلاستی با لیزر تقریباً بدون درد است،

روشی کم‌تهاجمی با اهمیت علائم طولانی‌مدت بالا و رضایت بیمار. ۹۶ درصد از کل بیماران به دیگران توصیه می‌کنند که همین روش را انجام دهند و خودشان نیز دوباره آن را انجام دهند. بیماران مبتلا به CED را می‌توان با LHP درمان کرد، مگر اینکه در مرحله حاد باشند و/یا از درگیری آنورکتال رنج ببرند.

از نظر جابجایی و کاهش بافت، اثرات عملکردی هموروئیدوپلاستی لیزری با توجه به پارکس با بازسازی‌ها قابل مقایسه است. در میان بیماران ما، LHP با ارتباط بالای علائم در درازمدت و رضایت بیمار مشخص می‌شود. در مورد تعداد کم عوارض، ما علاوه بر این به درصد بالای اقدامات جراحی اضافی که به طور همزمان انجام می‌شوند و همچنین به درمان‌های انجام شده در مرحله اولیه این روش جراحی کم تهاجمی نسبتاً جدید و درمان‌هایی که برای اهداف نمایشی انجام شده‌اند، اشاره می‌کنیم. از این پس، این جراحی باید توسط جراحان باتجربه سنتی نیز انجام شود. بهترین نشانه برای آن، هموروئیدهای سگمنتال دسته سه و دو است. عوارض طولانی مدت بسیار نادر هستند. وقتی صحبت از هموروئیدهای حلقوی به هم پیوسته یا هموروئیدهای دسته 4a می‌شود، ما معتقد نیستیم که این روش جایگزین PPH و/یا درمان‌های سنتی شود. یک جنبه جالب از نظر اقتصاد سلامت، شانس انجام این روش بر روی تعداد فزاینده‌ای از بیماران مبتلا به اختلالات انعقادی است، در حالی که فراوانی عوارض خاص هیچ افزایشی را تجربه نمی‌کند. عیب این روش این واقعیت است که پروب و تجهیزات در مقایسه با جراحی سنتی پرهزینه هستند. برای ارزیابی بیشتر، مطالعات آینده‌نگر و مقایسه‌ای مورد نیاز است.

بواسیر

 

 

 

 


زمان ارسال: 2022/03/03