در چند دهه گذشته، طراحی ایمپلنت و تحقیقات مهندسی ایمپلنت‌های دندانی پیشرفت‌های چشمگیری داشته‌اند. این پیشرفت‌ها باعث شده است که میزان موفقیت ایمپلنت‌های دندانی برای بیش از 10 سال بیش از 95 درصد باشد. بنابراین، کاشت ایمپلنت به روشی بسیار موفق برای ترمیم دندان‌های از دست رفته تبدیل شده است. با توسعه گسترده ایمپلنت‌های دندانی در جهان، مردم توجه بیشتری به بهبود روش‌های کاشت و نگهداری ایمپلنت نشان می‌دهند. در حال حاضر ثابت شده است که لیزر می‌تواند نقش فعالی در کاشت ایمپلنت، نصب پروتز و کنترل عفونت بافت‌های اطراف ایمپلنت داشته باشد. لیزرهای با طول موج‌های مختلف دارای ویژگی‌های منحصر به فردی هستند که می‌توانند به پزشکان در بهبود اثر درمان ایمپلنت و بهبود تجربه بیماران کمک کنند.
درمان ایمپلنت با لیزر دیود می‌تواند خونریزی حین عمل را کاهش دهد، میدان دید خوبی را فراهم کند و طول مدت جراحی را کاهش دهد. در عین حال، لیزر همچنین می‌تواند یک محیط استریل خوب را در حین و بعد از عمل ایجاد کند و به طور قابل توجهی میزان بروز عوارض و عفونت‌های بعد از عمل را کاهش دهد.
طول موج‌های رایج لیزر دیود شامل ۸۱۰ نانومتر، ۹۴۰ نانومتر،980 نانومترو 1064 نانومتر. انرژی این لیزرها عمدتاً رنگدانه‌هایی مانند هموگلوبین و ملانین را هدف قرار می‌دهد.بافت‌های نرمانرژی لیزر دیود عمدتاً از طریق فیبر نوری منتقل می‌شود و به صورت تماسی عمل می‌کند. در طول عملکرد لیزر، دمای نوک فیبر می‌تواند به ۵۰۰ تا ۸۰۰ درجه سانتیگراد برسد. گرما می‌تواند به طور مؤثر به بافت منتقل شده و با تبخیر بافت، برش داده شود. بافت در تماس مستقیم با نوک مولد گرما است و اثر تبخیر به جای استفاده از ویژگی‌های نوری خود لیزر رخ می‌دهد. لیزر دیود با طول موج ۹۸۰ نانومتر، راندمان جذب بالاتری برای آب نسبت به لیزر با طول موج ۸۱۰ نانومتر دارد. این ویژگی، لیزر دیود ۹۸۰ نانومتر را در کاربردهای کاشت ایمن‌تر و مؤثرتر می‌کند. جذب موج نور مطلوب‌ترین اثر برهمکنش بافت لیزر است. هرچه انرژی جذب شده توسط بافت بهتر باشد، آسیب حرارتی اطراف به ایمپلنت کمتر می‌شود. تحقیقات رومانوس نشان می‌دهد که لیزر دیود ۹۸۰ نانومتر را می‌توان با خیال راحت در نزدیکی سطح ایمپلنت حتی در تنظیمات انرژی بالاتر استفاده کرد. مطالعات تأیید کرده‌اند که لیزر دیود ۸۱۰ نانومتر می‌تواند دمای سطح ایمپلنت را به طور قابل توجهی افزایش دهد. رومانوس همچنین گزارش داد که لیزر ۸۱۰ نانومتر می‌تواند به ساختار سطحی ایمپلنت‌ها آسیب برساند. لیزر دیود ۹۴۰ نانومتر در درمان ایمپلنت استفاده نشده است. بر اساس اهداف مورد بحث در این فصل، لیزر دیود ۹۸۰ نانومتر تنها لیزر دیودی است که می‌تواند برای کاربرد در درمان ایمپلنت در نظر گرفته شود.
در یک کلام، لیزر دیود ۹۸۰ نانومتری را می‌توان با خیال راحت در برخی از درمان‌های ایمپلنت استفاده کرد، اما عمق برش، سرعت برش و راندمان برش آن محدود است. مزیت اصلی لیزر دیود، اندازه کوچک و قیمت و هزینه پایین آن است.
زمان ارسال: ۱۰ مه ۲۰۲۳